Elazığ’ın yıllardır en büyük hedeflerinden biri Harput’u UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne sokmak.

Raportörler geliyor, akademik çalışmalar yapılıyor, projeler hazırlanıyor…

Ama bu şehrin en büyük gerçeği hâlâ yerinde duruyor:

Harput’ta bir tabak yemek, tarihten daha çok konuşuluyor.

Bugün Mardin’de, Urfa’da, Diyarbakır’da, Erzurum’da, Erzincan’da, Malatya’da tarihi bir mekânda yemek yerken hem lezzeti hem fiyatı içeri siner.

Aparatlar bol, menü dolu, ana yemek kaliteli ve fiyat makuldür.

Bizde ise tam tersi:

Harput’a çıkmak lüks oldu.

ÇEVRE İLLERDE UCUZ LEZZET VAR, BİZDE FİYAT ETİKETİ TARİHTEN DAHA GÖZ ALIYOR

Mardin Midyat’ta bir konak restoranına oturursun, masan dolar.

Urfa Balıklıgöl’ün yanında hem doyarsın hem cebin yanmaz.

Diyarbakır Sur içinde, Erzurum’un taş konaklarında, Malatya’nın eski çarşısında fiyatlar uçmaz.

Bu iller turizmi niye büyüttü?

Cevabı basit:

Kalite makul fiyat = bereket.

Bizde ise Harput’un en büyük faturası yemek fiyatı.

HARPUT’TA FİYATLAR NEDEN BİR ANDA UÇTU?

ÇÜNKÜ ŞEHİR 3–5 FİRMANIN VİCDANINA KALMIŞ DURUMDA

Harput’ta yemek fiyatlarını belirleyen geniş bir sektör yok.

Rekabet yok.

Standart yok.

Denetim yok.

Gerçek acı ama çok net:

Harput’un kaderi 3–5 firmanın vicdanına bırakılmış.

Bu firmalar fiyatı belirliyor,........

© Günışığı Gazetesi