Bayramlar, toplumun ortak hafızasında sevgi, paylaşım ve dayanışma ile kodlanmış en özel zaman dilimleridir.

Ancak son yıllarda Türkiye'de dini bayramların algısı ve yaşanış biçimi önemli değişimlere uğramıştır.

Eskiden bayramlar, büyük sofraların etrafında toplanan ailelerin, uzaklardan gelen misafirlerin ve mahalle kültürünün en canlı hissedildiği günlerdi.

Çocuklar için bayram, ceplerini dolduran şekerler ve harçlıklarla hatırlanırken, büyükler için gönül alma, eski defterleri kapatma ve yeniden kucaklaşma zamanıydı.

Ancak günümüzde modern yaşamın getirdiği hızlı tempo, kentleşme ve bireyselleşme ile bayramların ruhu giderek değişime uğruyor.

Bayram ziyaretleri yerini tatil planlarına, dost sohbetleri sosyal medya kutlamalarına, yüz yüze iletişim ise sanal mesajlara bırakıyor.

Bu dönüşüm, gelenek ile modernite arasındaki dengeyi yeniden düşünmemizi gerektiriyor.

Özellikle COVID-19 pandemisi, bayram kültürümüzde köklü değişiklikler meydana getirdi.

Pandemi sürecinde getirilen sosyal mesafe kuralları, bayram ziyaretlerinin azalmasına neden olurken, hijyen kaygıları kurban kesimi, el öpme ve tokalaşma gibi geleneksel ritüellerin sorgulanmasına yol açtı.

Evlere zorunlu kapanmalar nedeniyle uzun süre bir araya gelemeyen........

© Günışığı Gazetesi