OTOMATİK PİLOTTA YAŞAMAK |
Günlük hayatın hızına kapıldığımızda çoğu zaman neler olup bittiğini gerçekten fark etmeden ilerliyoruz.
İşe yetişme telaşı, bitmeyen sorumluluklar, telefonlarımızdan taşan bildirimler…
Bütün bu koşuşturma içinde bir yerlerde kendimizi unutuyoruz.
Sanki bir butona basılmış gibi otomatik olarak davranıyor, aynı düşünce döngülerinin içinde dolaşıyor, bedenimizin bize gönderdiği sinyalleri duyamıyoruz.
Oysa insan, yalnızca yaptığı işleri tamamlamak için değil; yaşadığı anı hissedebilmek, kendisiyle temas kurabilmek için de var.
Fakat dikkatimizi hep gelecekteki işlere, geçmişteki pişmanlıklara yöneltince, içinde bulunduğumuz an sessizce elimizden kayıyor.
Böyle zamanlarda ruhumuz başka yerdeyken bedenimiz bir görevden diğerine koşturup duruyor.
Bu da bizi yorgun, kopuk ve tükenmiş hissettirebiliyor.
Bazı günler, bütün bir günü yaşamış olmamıza rağmen, geriye sadece “ne yaptım bugün?” sorusu kalıyor.
Çünkü zihnimiz o kadar........