Yıl 1973. O dönemlerde üniversitelere kayıtlar, üniversitelerin kendi bünyesinde yapılıyordu. TRT’de 23:00 haberlerinin ardından üniversite bölümlerinin taban puanları spiker tarafından tek tek okunur, bu bilgileri takip ederek girmek istediğiniz üniversiteye bizzat gidip başvuru yapmanız gerekirdi.

Almanya’dan yeni dönmüştüm ve büyük bir heyecanla Elâzığ Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi’ne (EDMMA) kayıt yaptırmak istiyordum. Girişte camlara asılmış listeleri sürekli kontrol ediyordum. Amacım Makine Mühendisliği okumaktı. Listeler her gün güncelleniyor, sırası gelenlerin aynı gün kayıt yaptırmaları zorunlu tutuluyordu; aksi hâlde hak sıradakine geçiyordu.

O yıllarda Elektrik Mühendisliği Bölümünün puanı Makine Mühendisliğinden daha düşüktü. Puanım Elektrik Mühendisliğine girmeye yetiyordu. Ancak gönlüm Makine Mühendisliğinde idi. Öte yandan Elektrik Mühendisliği kayıt hakkımı kaybetmek de istemiyordum; çünkü Makine Mühendisliğine daha sonra sıra gelip gelmeyeceğinden emin değildim. Bu endişeyle aceleyle Elektrik Mühendisliği Bölümüne kaydımı yaptırdım.

Ertesi gün, Makine Mühendisliğine kaydolabileceğimi listede görünce büyük heyecanla öğrenci işlerine koştum. O dönem Öğrenci İşleri Daire Başkanı rahmetli Bayram Şengün’dü. Kayıt değişikliği talebimi ilettiğimde artık mümkün olmadığını söyledi. Çok üzülmüştüm. Çareyi o dönem Karayolları 82. Şube Şefi olan akrabamız İsmail Yıldırım’a gitmekte buldum (Yıllar sonra kendisinin damadı oldum). Kendisinin girişimleriyle kaydım Elektrik Mühendisliğinden Makine Mühendisliğine aktarıldı.

Yanılmıyorsam sınıf mevcudumuz 50 civarındaydı. Yarısı normal lise, diğer yarısı ise Endüstri Meslek Lisesi çıkışlıydı. Hocalarımızın bir kısmı ODTÜ ve Yıldız Teknik Üniversitesi’nden, bir kısmı da kamu........

© Günışığı Gazetesi