Sokağın köşesinde adım atan bir çocuk görürseniz, bilin ki yalnızca okul yolunda değildir; kendi geleceğine doğru yürüyordur. Her çocuğun elinden tutan görünmez bir el vardır, bazen bir bakış, bazen bir söz, bazen de sessizce yanında duruşuyla yol açan bir rehber. Bu rehberin adı çoğu zaman “öğretmen”dir.

Biz fark etmesek de öğretmenler, hayatımıza doğduğumuz ev kadar, büyüdüğümüz mahalle kadar, aldığımız ilk nefes kadar büyük bir iz bırakır.

Çünkü insanın kaderi çoğu zaman bir kalem tutuşuyla, bir cümleyi ilk kurduğunda aldığı cesaretle, “Sen yapabilirsin” diyen bir sesle şekillenir. O sesi en çok kimden duyarız?

Bir öğretmenden.

Bir öğretmen bir hayat demektir.

Bir öğretmenin kalbinden geçen duygular, istek bir çocuğa değdi mi, artık hiçbir şey eskisi gibi olmaz.

Fark edilmeyen bir yetenek parlar, sessiz kalan biri konuşmayı öğrenir, vazgeçmek üzere olan biri yeniden tutunur hayata.

Oysa düşünün o öğretmen orada olmasaydı?

Belki bir öğrenci matematikte başarısız zannedilirken, birinin iyi bir müzisyen olabileceği keşfedilemeyecek.

Biz öğretmenler yönlendirmemizle kim bilir kaç öğrencinin hayatına dokunduk.

Belki içine kapanık bir çocuk, konuşacak bir çift göz bulamayacağı için hayatı........

© Günışığı Gazetesi