Muhibbi mahlasıyla yazan Kanuni Sultan Süleyman da meşhur şiirinin bir bölümünde şöyle der;
“Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi
…
Saltanat düdükleri ancak cihan kavgasıdır
Olmaya baht u saâdet âlem-i dünyada vahdet gibi
…”
Her iki şiirde de saltanatın gelip geçici olduğu, hayatın sonsuza dek sürmediği anlatılır. Öyle bir an gelir ki, bir avuç nefesin, sıhhatin her şeye bedel olduğu ifade edilir.
İnsan yaş aldıkça bu sözün değerini daha iyi anlıyor.
Hak veriyor.
Ey imparatorlar,
Ey padişahlar,
Ey krallar,
Ey muktedirler,
Ey “alçak dağları ben yarattım” diyenler…
Sırtın yorgana değdiğinde,
Kıvrandıkça kemiklerin sızladığında,
Hele bir de hekim ‘yapacak bir şey yok’ dediğinde yakınlarına;
En kibirli sultan, en muktedir kral için........