Günaydın Türkiye.
Günaydın sevgili Okurlarım.
Birkaç hafta önce aşağıdaki şiirimi yazıma eklemiştim.
ÇARESİZ
Söyleye söyleye
Başımda kalmadı saç.
Diyarbekir sahipsiz,
Diyarbekir çaresiz,
Diyarbekir hizmete aç,
Diyarbekir dertli,
Diyarbekir be ilaç
Kimileri “Biraz abartmıyorsun m?” diye sormuşlardı.
Şimdi cevaplıyorum.
İnsan yaşadığı kentin yöneticilerinden ne bekler ne ister be kardeşim?
Öncelikle temizlik gibi, temiz su gibi temel hizmetleri bekler.
Dahası; olarak tarihi mirasını koruyarak planlı büyüyen, düzenli sokakları caddeleri olan, park sorunu yaşanmayan, estetik olarak göze hitap eden bir mimariye sahip düzenli kentler ister.
Peşi sıra yürüyebilecek kaldırımlar arar.
Sahipsiz Diyarbekir’imde ne gezer bunlar.
Deva Hamamı,
Dicle Nehri,
Bağlar ilçesi,
Sökülen kaldırım taşları
Gerek yaşlılar, gerek çocuklar ve de gerekenleri insanlarımız için büyük tehlike arz etmektedir.
Öğrenciler bozuk ve kazılıp onarılmayan yollar nedeni ile çamur içinde okullarına gidiyorlar bu kışta kıyamette...
desem yanlış yapmış mı olurum.
Diyarbekir’e beş yüz yıldır tanıklık eden Sur İlçesinde bulunan Deva Hamamı kaderine terk edilecek bir gecekondu mu?
Haydi........