“Zaten şansım yok, üzülen hep ben olurum, hepsi beni bulur”

Değerli okuyucularım gazetemizde bir önceki yazımda “Kurtarıcı Psikoloji”den bahsetmiştim. Şimdi onun devamı olarak Kurban Psikolojisi’nden bahsedeceğim.

Kurban psikolojindeki kişiye göre hayattaki tüm aksilikler, tüm şansızlıklar onu bulmuştur. Hayatta birçok haksızlığa ve acıya maruz kalmıştır. Hayatı sanki bir karabulutun altında gibidir ve bulut bir türlü gitmiyordur. Sürekli olarak birilerini suçlayıp mağdur olduğunu savunur.

Eğer gerçekten bir acısı, mağduriyeti ve suçlanacak biri varsa elbette acısını yaşamalı ve haksızlığa karşı ses çıkarmalıdır. Bu sağlıklıdır. Ancak hayatında olan diğer olumlu şeyleri göremiyorsa, yaşadığı şeylere abartılı anlamlar yükleyip böyle aktarıyorsa, çözüm yolu aramak yerine kendisini “kurtaracak” birini veya sadece ilahi bir gücü bekliyorsa burada artık bir kurban psikolojisi rolü vardır.
Kurban psikolojinin temeline baktığımızda üç inanışı görüyoruz. Bular;

Genelleme: “Ben şansızım, hem kötü şeyler........

© Güneydoğu Ekspres