‘Madde bağımlığı’ ve bu bağımlılığın toplumumuzu nasıl kemirdiğinden haberimiz var mı?
EVET diyeceğinizi duyar gibiyim.
Cevap veriyorum; HAYIR.
Haberimiz varmış gibi davranıyoruz.
Bakın Diyarbakır’da ‘Madde bağımlılığı sinsice, toplumsal bir alev topuna dönmüş’ durumda
Bu alev topu, önceleri bireysel takılıyordu. Yani etrafımızda ‘münferit’ diyebileceğim nitelik ve sayıda insanları etkisi altına alıyordu.
Ama, toprağa atılmış bir tohum gibi gizlice büyüdü, serpildi ve toplumsal bir hal almaya başladı.
Bu alev topu, uzun bir süredir bildiğimiz bir ‘yangına’ dönüştü ve sadece bir kişinin hayatını karartmaktan ziyade, bir bütün toplumumuzu yakmaya başladı.
Bu lanetli durum karşısında, ‘yazık gencecik daha, bunlara bu maddeleri kimin verdiğini biliyoruz, bunları gördüğün an kaçmalısın, çocuklarımızı korumak için elimizden geleni yapıyoruz…’ sıkça duyduğumuz cümleler.
Ama hiçbir derde derman olmuyor bu yaklaşımlar. Söndürmek için çabalamadığımız her........

© Güneydoğu Ekspres