Kayıtlara da böyle geçti. RojinKapiş, 21 yaşında, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği birinci sınıf öğrencisi… Henüz hayatının baharında, okumak için geldiği şehirde yaşamını yitirdi.
Ama o cümle, o tek kelime-boğuldu; aslında bir perdeydi. Bir gerçeğin üzerini örtmek için çekilen ince, kirli bir perde…
Rojin’in hikâyesi yoksulluğun içinden yükselen bir umudun hikâyesiydi. Babası Nizamettin Kapiş, Diyarbakır’da camilerde çalışarak, inşaatlarda ter dökerek büyütmüştü kızını. ‘Kızım okuyacak, öğretmen olacak,’ diyordu herkese. Okul kaydını yaptırmak için bizzat Van’a getirdi. O kayıttan sadece üç gün sonra, Rojin’in cansız bedeni Van Gölü’nde bulundu.
O günden sonra baba Kapiş’in sesi yankılandı bu coğrafyada.
‘Araştırın,’ dedi, ‘Kızımı boğmadılar, öldürdüler!’
Ama kimse duymadı.
Ya da duyanlar sessiz kalmayı seçti.
KARANLIĞIN GÖLGESİNDE BİR ÖLÜM
Resmi kayıtlarda hala ‘Boğulma’ yazıyor. Ama bir yıl sonra kamuoyuna sızan Adli Tıp........

© Güneydoğu Ekspres