Bahçeli, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde kurulan ‘Milli Dayanışma, Kardeşlik ve Demokrasi Komisyonu’nun İmralı’ya gidip Abdullah Öcalan’la görüşmesi gerektiğini açıkça ifade etti. Komisyonun ayak sürüdüğünü görünce ise doğrudan meydan okudu:

‘Siz gitmezseniz, ben üç arkadaşımı alır giderim.’

Bu sadece bir cümle değildi; siyasetin yıllarca cesaret edemediği bir kapının gıcırtıyla açılmasıydı.

TEMKİNLİ UMUT, DERİN ŞÜPHE

Bahçeli’nin bu çıkışı özellikle çatışmanın ağır bedelini ödemiş olan Doğu ve Güneydoğu’da büyük yankı uyandırdı. İnsanlar olumlu karşıladı; çünkü herkes biliyor ki bu topraklarda her barış ihtimali altın değerindedir. Ama aynı zamanda kimse tam güvenmiyor; çünkü umut bu coğrafyada defalarca suistimal edildi.

Üstelik Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararına rağmen Selahattin Demirtaş’ın hâlâ serbest bırakılmamış olması, bu halkın sırtındaki temkin yükünün en somut sebeplerinden biri olarak duruyor.

Komisyon sonunda İmralı'ya gitmeye ‘evet’ dese de bu kez başka bir engel çıktı: CHP’li üyeler gitmeyecekti.

Bu karar bölgede soğuk duş etkisi yarattı. Kürt siyasi hareketinin içinden yükselen tepkiler netti: ‘Barışa gelmeye korkan bir siyasetin bu ülkeye........

© Güneydoğu Ekspres