Kaçıp Gitmesinler, Göçüp Gitmesinler, Küsüp Gitmesinler, Bıkıp Gitmesinler… |
Evet! Uzun süredir korkarak yaşıyoruz. Yoksulluk korkusu, işsizlik, açlık, haksızlığa uğrama korkusu, psikolojik baskının yarattığı korku, olamaz dediğimiz şeylerin olmasının yarattığı korku, kinden- nefretten, öfkeden, intikam ve gözdağı vermelerden kaynaklanan korkular ve en önemlisi kadınsak öldürülme korkusu…
Evet! Çocuklarını güvenli bir evde büyütmek isteyen anne ve babaların, kirayı denkleştiremediği için sık sık güvensiz evlere taşınmak zorunda kalan emeklilerin, evim olsun diye hayal kuran gençlerin bu en doğal ihtiyaç ve beklentilerini karşılayacak güçleri var mı? Ya da bu zorlu ekonomik koşullarda nasıl sağlanacak? Bu ve benzeri sorunlar sorulması gerekenler değil midir?
Yine 33 Veteriner Fakültesiyle övünen yönetime; 20 yıl önce 5 veteriner fakültemiz vardı ve ülkemiz et ihtiyacını kendi yerli üretim hayvanları ile karşılıyordu. Bugünkü gibi başta Uruguay ve Brezilyla olmak üzere 20 farklı ülkeden canlı hayvan ithal etmiyordu. Şu anda veteriner fakültesi sayısıyla dünya üçüncüsüyüz. Ama mezunlarımız garsonluk, motokuryelik yapıyor belki kendi meslektaşlarına lahmacun ve köfte taşıyor. Bu ve benzeri sorular sorulması gereken ve yanıt bekleyen sorunların sonucu değil midir?
Bitmedi. Biter mi?
Kurumsal çürüme, sadakatla liyakatın yer değiştirmesi, bağlılık testinden yüksek notla geçmenin açtığı kapılar, sadakat zincirinin sağladığı makamlar, genç işsizliğin erkeklerde yüzde 37, kadınlarda yüzde 46’ya dayanması, umudun yerini çaresizlik alınca da adına beyin göçü denilen ve uzayıp giden pasaport kuyrukları çok önemli bir başka sorunumuz değilse nedir?
Oysa ülkemizin enerji kaynakları, yeraltı yer üstü zengin toprakları, tarıma elverişli arazileri, doğası, havası, suyu verimli kullanılsaydı, ulusal tasarrruf sağlansaydı, ekonomik dengeler gözetilseydi, ithalat- ihracat kalemleri inceden inceye hesap edilseydi yukarıda sıralananlar pek de yaşanmaz, sorular birbirini izlemezdi.
Eğer bir ülkede 3.5 milyon........