Oysa toplumun hele de günümüzde; Mertlik meşalesini ailesinden ve genlerinden devralan, yardıma muhtaç herkesin daima ve defalarca yanında olan, kimin neci olduğuna değil, ne olduğuna bakan, sahip olduğu zenginliği ve varlığı görgülü bir sadelikle taşıyan kişilere ne çok ihtiyacı var değil mi?

Yine aklına estikçe yardım kuruluşlarına koşan, nedense bu yardım işi de aklına sık sık gelen, sevgisi dağlar kadar olduğu için, o dağları delmekten asla kaçınmayan, acı çekip, çile çekse de vazgeçmeyen, hayatta ve ayakta kalacak mıyım diye pek de düşünmeyen, ilgisiyle, bilgisiyle konusuna odaklanan, gözlerinde hüzün, omuzlarında umutsuzlukla evine dönse bile bu yoldan dönmeyenlere ne çok ihtiyacı var değil mi?

Tıpkı; Kimliğiyle, kişiliğiyle, kalem hüneriyle, içimizi ısıtan, gözümüzdeki perdeyi kaldıran, kafamızı aydınlatan, cumhuriyet bilinci aşılayan kalemlere olduğu gibi. Tıpkı; Son yıllarda basına ve bazı kalemlere yönelik baskılar arttıkça suya da, sabuna da dokunan yazarların sayısında, güncel sorunlara dokunan yazılarda ciddi bir azalma olmaması gibi. Tıpkı; Okur kitlesi kazanmanın yolunun, halkı etkilemenin yolunun sudan ve sabundan geçtiğini bilen kalemlere duyulan ihtiyaç gibi…

Her ne kadar CB; “Ezber bozan atılımlar içindeyiz, bundan 22 yıl önce toplu iğne yapabiliyor muyduk?” diye sorsa da! Yıllardır iğneyle kuyu kazanlar toplu iğneyi çok eskiden beri kullandıklarını söylerler. Yine CB’nın yıktırılan Atatürk Hava Limanı için; “Burayı İstanbul’un nefesi, milletin bahçesi yapacağız!” şeklindeki sözleri için; “Büyük Atatürk zaten halkının, milletinin, ulusunun nefesidir. Keşke hava limanı olarak kalsaydı!” derler. Ama ne değişir? Ona verecek yanıt ne yazık ki yok…

Borçla yaşıyoruz, borçlu yaşıyoruz…

23 yılda 18 milyon muhtaç yurttaş yaratan sistem kendini........

© Gerçek Gündem