Yıllar evvel bir haber yapmıştım. Türkiye’de bir grup bilim insanı Liposuction ameliyatlarından çıkan karın yağlarını incelemiş ve müthiş bir sonuca varmıştı. Verilere göre belli bir yaşın üzerindeki hastaların karın yağlarında yoğun olarak DDT yani Dichloro-Diphenyl-Trichloroethane bulunuyordu. Bir zamanlar haşere ilaçlamasında yoğun olarak kullanılan bu son derece kanserojen madde vücutta atılmıyor, birikiyordu. Muhtemel ben ve benim yaş grubumdaki milyonlarca insanın içinde kanserojen madde birikimi yer alıyor.

Konuyu bağlamak istediğim yer içimi dağlayan bir olay. Böcek ailesinin ölümü. Ailenin trajik sonu, muhtemelen bir tahtakurusu ilaçlamasının sonucu. Zararlı böceklere karşı uygulanan o zehirli bulut, küçük bir canlının yaşamını sonlandırıyor. Ancak hikaye burada bitmiyor, aksine daha büyük, daha karmaşık bir konuya kapı açıyor: Kısa vadede insan hayatına son veriyor. Uzun vadede ise kansere yol açıyor.

Pestisitler, "zararlı" olarak görülen böcekleri, yabani otları ya da mantarları kontrol etmek için kullanılan kimyasalların genel adı. Tarımdan evlerimize, okullara, hatta parklara kadar her yerdeler. Onların vaadi basit ve çekici: Daha fazla ürün, daha az hastalık, daha temiz ortamlar. Peki bu vaadin bedeli ne?

DDT'nin Hayaleti: Bir İyilik Hikayesinin........

© Gerçek Gündem