12 Eylül 1980 sabahı, benim matematik bütünleme sınavım vardı. Sabahın kör saatinde İstanbul banliyösündeki memur evimizden çıkıp liseme gidecek iken eli tüfekli bir asker kesti önümü.

-“Nereye gidiyorsun?”
-“Okula. İmtihanım var”

Kafasını sertçe sallayarak: “Dön evine sıçtırtma imtihanına.”

İşte benim darbe ile ilk tanışmam böyleydi. Sonrası ise felaket. Darbeler o kadar bela bir şeydir ki, altında kalan bilir. Eğer hala o döneme ilgi gösteren var ise, değerli meslektaşım, çalışma onuruna erdiğim büyüğüm Erbil Tuşalp’ın kitaplarını okuyabilir. Uyarayım mideniz kaldırmayabilir.

İşkenceler, gözaltılar, hapisler. İnsan onurunu zedeleyen korkunç olaylar.

Ancak bana göre 12 Eylül en büyük tahribatı toplumsal bilinç üzerine........

© Gerçek Gündem