Έχοντας δει και καλύψει από κοντά όλα τα ευρωπαϊκά τρόπαια που έχουν καταλήξει σε ελληνικές ομάδες, από το σωτήριο έτος του 1996 κι εντεύθεν (με το πρώτο που είχε την υπογραφή του Ντομινίκ Γουίλκινς και του Στόγιαν Βράνκοβιτς για λογαριασμό του Παναθηναϊκού) και μπαίνοντας για 26η φορά στο αεροπλάνο με προορισμό το ετήσιο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, μπορώ με βεβαιότητα να σας πω ότι ίσως να μην υπήρχε καλύτερη πόλη και ομορφότερο και πιο μοντέρνο γήπεδο για να φιλοξενήσει το εφετινό άκρως συναρπαστικό Final 4.
Επίσης, το να έχει κάποιος την πολυτέλεια να φτάνει μία μέρα πριν από την εναρκτήρια συνέντευξη Τύπου των προπονητών και των αρχηγών των ομάδων, ώστε να μπαίνει νωρίτερα στο κλίμα που επικρατεί και να εξοικειωθεί με τα κατατόπια, είναι κάτι περισσότερο από πλεονέκτημα. Ειδικότερα δε, όταν ο προορισμός είναι το Βερολίνο, που είναι ίσως από τις πιο σύγχρονες ευρωπαϊκές πόλεις για να ζει κανείς ως μόνιμος κάτοικος ή για να έρχεται ως επισκέπτης.
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχα ακόμη προλάβει να πάω τουλάχιστον μία βόλτα προς το ιστορικό κέντρο, εκεί όπου δεσπόζει η επιβλητική Πύλη του Βραδεμβούργου, ωστόσο, έχοντας δώσει το παρών και στις δύο προηγούμενες διοργανώσεις που φιλοξενήθηκαν στην πάλαι ποτέ Ανατολική Γερμανία αλλά και στο ίδιο γήπεδο (το 2009 λεγόταν “O2 Arena” και το 2016 “Mercedes-Benz Arena”), οφείλω να σας πω ότι τόσο η πόλη αυτή καθεαυτή, όσο και η περιοχή στην οποία βρίσκεται εδώ και 15 χρόνια η έδρα της Άλμπα, έχει γνωρίσει ραγδαία ανάπτυξη.
Το ταξίδι του Gazzetta άρχισε νωρίς το πρωί της Τετάρτης (22/05) και μαζί με τον Κωνσταντίνο Μελάγιες και τον Βασίλη Τσίγκα, επιβιβαστήκαμε στην πτήση της θυγατρικής εταιρίας της Singapore Airlines, που βρέθηκε στην επικαιρότητα για το πρόσφατο ατυχές συμβάν στο μοιραίο δρομολόγιο Λονδίνο-Σαιγκαπούρη, το οποίο στοίχισε την ζωή ενός ανθρώπου και τον τραυματισμό περισσότερων από 70 ακόμη.
Στο Boeing της Scoot, στο οποίο ήταν και ο πατέρας του Αϊζάια Κάνααν και η πλειοψηφία των ταξιδιωτών μιλούσε ελληνικά, προσγειώθηκε στο υπερσύγχρονο “Willy........© gazzetta