Ναι. Και εγώ θα ήθελα να δω αυτόν τον υπερπαίκτη να αγωνίζεται στην Ελλάδα. Όπως και πολύ κόσμος. Όμως είναι αρκετές οι (δεδομένες και αναμφισβήτητες) αγωνιστικές του αρετές; Too good to be true που λένε και στο... χωριό του Μπέικον, στη Λέικλαντ της Φλόριντα. Βλέποντας και την διάψευσή του, αλλά να βγαίνει στη δημοσιότητα η καταφατική του απάντηση αναφορικά με το αν θα ήθελε να αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό, εύκολα μπορεί να πει κάποιος «μακριά και αγαπημένοι». Ξαναλέω. ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να πει τίποτα για το αγωνιστικό κομμάτι. Ο άνθρωπος είναι μπασκετικό υπερόπλο; Αξίζει όμως το ρίσκο;
Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός πραγματικά έχει ανάγκη έναν παίκτη ο οποίος να παίζει στο «τέσσερα» (και θα συμπληρώσω εγώ λέγοντας να είναι περισσότερο «τέσσερα-πέντε» και λιγότερο «τέσσερα-τρία») και να μπορεί να «κουμπώνει» καλά μέσα στο σύνολο. Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι «όλοι οι καλοί χωράνε» και θα συμφωνήσω απολύτως. Όμως για φανταστείτε μια ομάδα με Γκριγκόνις, Πονίτκα, Μπέικον οι οποίοι -ουσιαστικά- παίζουν στις ίδιες θέσεις; Και αντε και ο Μπέικον μπορεί να «πατήσει» στο «τέσσερα» όπως είχε κάνει στα περσινά playoffs μεταξύ Ολυμπιακού και Μονακό. Θεωρείτε ότι θα «λειτουργούσε» καλά; Δεν θα διαταράσσονταν οι ισορροπίες ώστε να λειτουργεί αρμονικά ένα σύνολο; Επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου γιατί υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή σε αυτές τις ισορροπίες. Και δεν θέλει και... πολύ να χαλάσουν. Και στην παρούσα φάση το ζήτημα των «πρασίνων» αφορά το σύνολο και το πώς θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να γίνει ομάδα. Γιατί ακόμα δεν είναι. Και χρειάζεται δουλειά...
Μπέικον μας... τελείωσε. Όχι ότι υπήρχε και θέμα. Μοναδική εξαίρεση τον περασμένο Ιούνιο, όταν και οι «πράσινοι» είχαν ασχοληθεί και είχαν ψάξει την περίπτωσή του. Έκτοτε την «έκλεισαν» και δεν την άνοιξαν ποτέ άλλοτε. Κάτι που ισχύει και για πολλές ακόμα ομάδες της Euroleague. Εσείς τι λέτε; Αν τον ήθελαν από την πρώτη ταχύτητα της διοργάνωσης, δεν θα τον είχαν αποκτήσει; Δεν υπάρχουν «πορτοφόλια» για να ικανοποιήσουν τις (λογικές βάσει της περσινής σεζόν) μεγάλες του απαιτήσεις; Οπότε οι «πράσινοι» θα εξετάσουν άμεσα τις διαθέσιμες περιπτώσεις (σ.σ. πράγματι ο Λέιμαν απασχόλησε τον περασμένο Αυγουστο και θα απασχολήσει ξανά) καθώς αναζητείται άμεσα ένας ακόμα παίκτης με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Από εκεί και πέρα και όσον αφορά το ματς με το Λαύριο, ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη μία εύκολη νίκη. Είχε ανάγκη να «παράξει» μπάσκετ. Μπορεί να υπήρχε μεγάλη διαφορά δυναμικότητας, μπορεί να χρειάστηκε να περάσουν 23 λεπτά μέχρι να «ξεμπουκώσουν» οι «πράσινοι» αλλά στο τέλος η διαφορά έφτασε και στο +30 με 91 πόντους στην επίθεση και μόλις 61 στην άμυνα.
Βέβαια εκείνο που κρατάει περισσότερο ο Ράντονιτς από αυτό το παιχνίδι αφορά την παρουσία των Ελλήνων παικτών. Αν και στα ματς της Euroleague δεν έχουν βρει χώρο και χρόνο συμμετοχής, στα παιχνίδια της Basket League αναμένεται να έχουν σημαντικό ρόλο. Και φάνηκε. Πέτυχαν τους 56 από τους 93 πόντους του Παναθηναϊκού έχοντας 8/13 δίποντα, 10/21 τρίποντα και 12/13 βολές!
Φυσικά εκείνος που έκλεψε (ίσως λίγο περισσότερο) την παράσταση είναι ο Λευτέρης Μαντζούκας. Δεν είναι τόσο οι 14 πόντοι σε 18 λεπτά συμμετοχής. Είναι η αυτοπεποίθηση που σούταρε. Έπαιρνε την μπάλα στα «φτερά» και όλοι στο ΟΑΚΑ περίμενε το σουτ. Σαν να ήξεραν ότι οι πιθανότητες να ευστοχήσει είναι περισσότερες από αυτές της αστοχίας. Και είναι κάτι που έχει κατακτήσει ο ίδιος ο 19χρονος φόργουορντ. Ναι μεν έχει όλο το μέλλον μπροστά του, αλλά μόνο και μόνο το γεγονός ότι θα «εκτελέσει» χωρίς να το σκεφτεί έχοντας σκορπίσει «σιγουριά» για την ευστοχία του, φτάνει και περισσεύει.
Παναθηναϊκός: Παικταράς ο Μπέικον, αλλά ο Ράντονιτς έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση
Ναι. Και εγώ θα ήθελα να δω αυτόν τον υπερπαίκτη να αγωνίζεται στην Ελλάδα. Όπως και πολύ κόσμος. Όμως είναι αρκετές οι (δεδομένες και αναμφισβήτητες) αγωνιστικές του αρετές; Too good to be true που λένε και στο... χωριό του Μπέικον, στη Λέικλαντ της Φλόριντα. Βλέποντας και την διάψευσή του, αλλά να βγαίνει στη δημοσιότητα η καταφατική του απάντηση αναφορικά με το αν θα ήθελε να αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό, εύκολα μπορεί να πει κάποιος «μακριά και αγαπημένοι». Ξαναλέω. ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να πει τίποτα για το αγωνιστικό κομμάτι. Ο άνθρωπος είναι μπασκετικό υπερόπλο; Αξίζει όμως το ρίσκο;
Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός πραγματικά έχει ανάγκη έναν παίκτη ο οποίος να παίζει στο «τέσσερα» (και θα συμπληρώσω εγώ λέγοντας να είναι περισσότερο «τέσσερα-πέντε» και λιγότερο «τέσσερα-τρία») και να μπορεί να «κουμπώνει» καλά μέσα στο σύνολο. Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι «όλοι οι καλοί χωράνε» και θα........
© gazzetta
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Yara Hawari
Marwan Bishara
Patrick Gathara
Andrew Mitrovica
Hipolitus Wangge
Priyamvada Gopal
Tafi Mhaka
Fisayo Soyombo
