Toplu gıda zehirlenmeleri haberlerinin ayyuka çıktığı bir ayı bitiriyoruz… Yemek sonrası fenalaşanların ambulanslarla taşındığı görüntüler, yükselen şikâyetler, “aynı yemekten yiyen onlarca kişi” detaylarının birbirini tekrarlaması, sistemik bir aksamayı işaret ediyor diye düşünmemek mümkün değil. Nasıl olur da aynı ay içinde, benzer koşullarda bu kadar çok toplu vaka yaşanır?

Biz son yıllarda “Gıda Güvenliği” kavramını konuşurken tarımın ölmesi, toprağın yorulması, çiftçinin üretimden uzaklaşması, yerli tohumun piyasadan çekilmesi, stratejik bitkilerde dışa bağımlılık gibi yapısal sorunları anlıyoruz. Endişemiz yetecek nitelikli gıdayı üretemeyecek duruma gelmek, bir adım sonrasında ise ürettiği gıdaya erişememekti… Bu yıl açıkça gördük ki, yediklerimizin bizi öldürmediği bir ülke olmak ilk önceliğimiz olmalıymış. Tarladaki üretim açığı sofradaki güven açığıyla birleşince, mesele adeta ulusal bir kırılganlık noktası hâline geldi.

Gıda güvenliği meselesi de her şey gibi ekonomik bir mesele. Ankara’nın birçok semtinde 150’den fazla kişinin tavuk döner yedikten sonra zehirlenme belirtileriyle hastanelere akın ettiğini unutmayalım; dönerde neden ve ne zamandır etten tavuğa geçtik? Tüm hammaddelerdeki girdi maliyetleri, enerji, kira, personel, lojistik giderler derken insan sağlığını hiçe sayan, görmezden gelen uygulamalar gün yüzüne çıkmaya başladı. Denetim eksikliğine de güveniyor bu........

© Gazete Pencere