Kemal Kılıçdaroğlu, bugünlerde iktidar mahfillerinde saygıdeğer şahsiyet muamelesi görüyor. “Şöyle dişimize göre bir muhalefet olsa da yarışsak…” diyerek alay ettikleri Eski CHP Genel Başkanı’nı yeniden partinin başına getirmek için ellerindeki tüm imkânları kullanıyorlar. Bir yandan da buna karşı çıkan muhalifleri, “Hani dün pironuzdu, cumhurbaşkanı adayınızdı? Bugün linç etmeye utanmıyor musunuz?” diyerek hedef alıyorlar. Bir siyasi profili her dönem ve koşulda desteklemek takım tutmakla eşdeğerdir. Bugün doğru olan yarın olmayabilir veya kişiler zaman içinde çeşitli nedenlerle cazibelerini yitirebilirler.

Kaldı ki Kılıçdaroğlu, ahir zamanda da aklı başında hiçbir muhalifin gönlündeki aday değildi. Bir şekilde dayatıldı ve otoriter yönetime karşı desteklenmesi kaçınılmaz oldu. Yirmi küsur senelik AKP iktidarından bıkmış olan ve o günün koşullarında toplumun neredeyse yarısına tekabül eden kesim seçeneksiz bırakıldı. Kılıçdaroğlu’nun arkasından gelenlerin yarattığı sinerjinin, iktidarı neler yapmaya sürüklediğini bugünlerde görüyoruz. Bunu salt “Kılıçdaroğlu’nun başarısızlığı” veya “yeni yönetimin başarısı” olarak okumak da doğru değil. Siyasette bazı neticeler konjonktüreldir. Süreçler birbirini tetikler ve dinamikler öyle istediği için bugün bunu yaşıyor olabiliriz. Buna karşılık, İstanbul ve Ankara Belediye Başkanlarının seçimi rahat kazandığını gösteren anket sonuçlarını unutmuş değiliz, ancak buna hayıflanmak bugün için hiçbir şey kazandırmaz. Sadece Kılıçdaroğlu’nu sebep oldukları ile yüzleştirmek için geçerli bir argüman olarak........

© Gazete Pencere