Yıl sonlarında geride kalan günlerin, -eskilerin deyimiyle- muhasebesi yapılır. Bu süreçte genellikle bireysel değerlendirmeler ile toplumların kalıplaşmış değer yargıları çelişir. Türkiye’de;19.YY sonlarında buharlı yük ve yolcu taşıyan gemilerle başlayan, turizm bu konuda çarpıcı bir örnektir. Demiryollarının yapımıyla gelişen, 150 yılda kamuoyundaki “biz turizm yapamayız” ön yargısına direnen, serbest rekabete açık ve ham maddesi “zaman” olan, turizmin halk arasındaki adı; “ bacasız sanayi” idi. Döviz geliri açısından baktığımızda, sanayi ürünleri ihracatı ile boy ölçüşecek düzeyi aştı.

Turizmciler; Türkiye’nin yıllardır desteklenen, korumacılıkla büyütülmeye çalışılan, inşaat başta sanayi ve hizmet sektörlerini, seksenli yıllarda geride bıraktılar. Gelen ziyaretçiler açısından, ilk beş ülke arasındaki Türkiye, döviz geliri sıralamasında ilk ondaki yerini kişi sayıları ile orantılı korumaya çalışıyor. Ancak dış pazarda fiyat elastikiyetine ve rekabete dayalı model, beklenen verimi sağlamaktan uzak.

Bu yıl resmi açıklamalara karşın........

© Gazete Pencere