Dünyada yeni bir siyasal paradigma arayışı var. Bir geçiş süreci mi yaşıyoruz yoksa tüm hayatımız belli geçişlerden mi ibaret, tarih bu mudur gerçekten?

Felsefenin canına okunduğu günden beri insan ile birlikte düşüncenin, hayatı anlamlandırmanın her an itibarsızlaştırıldığı bir konjonktürde yeniden düşünebilir miyiz, yeniden zaman ayırıp “ne oluyor?” diyebilir miyiz?

Sanırım bunu yapmak zorundayız. Evet bu bir zorunluluk olmalı, olabilmeli. Hayatımızı esarete çeviren zincirlerden kurtulmak için sorgulamalar şart. Ancak eleştirel bir bakış açısı ile ve düşünce tarihine, insanlık tarihine yeniden yolculuklar yaparak gündelik yaşamın tahribatlarını anlayabilir ve buna karşı koyabiliriz.

Kaldı ki efendiler, muktedirler, elitler ve kutuplar arasında süren gerilim toplumsal sorunların çözümünü kolaylaştırmıyor. Bu bay-efendilerin kavgasında hiçbir zaman da böyle amaçlar güdülmedi.

Yeni hastalık biçimleri, gıda ve su krizleri, güvenlik riskleri ile birlikte düşünüldüğünde insan yaşamı cehenneme çevriliyor. Bir avuç insan dışında, kimsenin artık müsebbibi arama, yakasına yapışma gibi bir derdi de yok gibi görünüyor. Ya da istediğimiz gibi sesimizi çıkaramıyoruz. Nasıl bir dünya, nasıl bir rejim, nasıl bir siyaset istediğimizi muğlak bırakmak bizim de işimize geliyor.

Uluslararası siyaset, otoriter sağ popülizmin esaretinden kurtulamıyor. Demokrasiden veya soldan yana olanların zaferi kimseye yetecek kadar güçlü olamıyor. ABD, Brezilya ve Türkiye’nin 2019 seçim sonuçları, biriken sağ popülist riskleri bertaraf etmeye yetmiyor.

Dünya ortadan ikiye ayrılmış gibi. Ancak ortadan ayrılan dünyanın ayrılma gerekçelerinin anlamlı hiçbir nedeni yok; ayrılma biçimini anlamlı kılma gibi bir dert de yok. Haliyle her iki kutup da topluma bir şey vaad etmiyor.

Siyasetin ve devlet yönetimlerinin toplum ve ulus bağlamı dışına alınarak aile ve şirket temelli yürütülmesi aşırı keyfiyetçi yönetim şekillerini doğuruyor. Ölçüsüz bir zenginlik derin bir yoksulluğu ve yoksunluğu besliyor. Sınıflar ve tabakalar arası makas kapatılamayacak düzeyde açılıyor. Dünyanın birçok yerinde büyük bir mülksüzleşme dalgası gelişiyor. Elbette bu büyük bir krizin habercisi. Ancak sanıldığı anlamıyla bu krizin bir devrimin mi, yoksa daha büyük bir kaosun mu habercisi olduğunu henüz........

© Gazete Karınca