Dün sabah namazına kalktığımızda her yerin beyaz bir örtüyle kaplandığını ve lapa lapa kar yağdığını gördük. Geceden başlamış ve tutmuştu. Ortalık aydınlandıktan sonra karın tadını çıkarmaya çalışan herkes dışarı çıkmaya başladı. Herkesi sevinç ve mutluluk kapladı. Çocukların keyfine diyecek yoktu. Gözlemleyebildiğim kadarıyla büyüklerde de çocukların sevincine benzer bir sevinç var. Onlar da işin eğlence tarafındalar. Karın yağışındaki güzellik, her tarafın bembeyaz bir örtüyle kaplanması ile oluşan güzel manzara cezbedici bir keyif veriyor. Oysa bunun ötesinde kuraklığın giderilmesi noktasında büyük bir ihtiyaç var. Asıl buna sevinmek lazım.
Kar yağışında hissedilen sevinç ve mutluluk, ilahi kaynaklı olmasındandır. Çünkü Allah’ın bütün eserlerinde gözleri lezzetlendiren ve ruhu okşayan güzellik ve letafet vardır. Düşünün, insan eliyle bir yağış yapılsaydı ve her yer beyaza bürünseydi, hiç kimsenin bundan bir keyif alacağını sanmıyorum.
Sıkça görülüp yaşanan mucizeler insan gözünde ülfet (alışıklık) perdesi altında sıradanlaşır, mucizelik yönü görünmez duruma gelir. Dikkatle ve ilmi bir titizlikle incelendiğinde, aklı hayrette bırakan “mucizelik” yönü ortaya çıkar. Kur’an-ı Kerim, “alışıklık perdesi” altında sıradanlaşan mucizeleri insanın dikkatine sunarak, Yüce Yaratıcının kudretini fark edip anlamayı istemektedir. Sıkça yaşandığı için insanın alışık olduğu ve bundan dolayı sıradanlaşan mucizelerden biri de yağmur, kar ve dolu yağışıdır.
Suyun mucizeliği kadar, buharlaşıp bulutlar halinde gökyüzüne çıkarılması ve oradan da Allah’ın dilediği yerlere yağmur, kar ve dolu şeklinde yağdırılması da mucizedir.
Kar yağışı ilahi........

© Gazete İpekyol