Edebiyatta şairler arasında yaygın olan Leyla ile Mecnun aşkı hikâyesi hepinizin malumudur. Mecnun'un asıl adı Kays'tır, Leyla'ya olan aşkından delirdiği için deli anlamına gelen Mecnun denilmiştir. Zamanın hükümdarı, "Bu Kays'ı delirten Leyla nasıl bir şeydir?" diye merak etmiş, Leyla'yı ve Mecnun'u huzuruna getirtmiş. Leyla getirilince de cılız çelimsiz pek de güzel olmayan bir kız olduğunu görünce, Mecnun'a dönüp: "Sen bu çelimsiz için mi delirdin?" diye azarlamış. Mecnun şöyle cevap vermiş: "Hünkarım, sen ona kendi gözünle değil Mecnun'un gözüyle bakacaksın.."
Vaktiyle bir köyde biri iri yarı ve güçlü, diğeri zayıf ve cılız iki delikanlı genç, bir kızı seviyormuş. İkisi aynı kıza âşık imiş. Ama kız ise zayıf ve kuvvetsiz olanı delikanlıyı seviyormuş. Güçlü genç, zayıf olandan kızı soğutmak ve sevgisini kendisine yöneltmek için, zayıf genci, kızın göreceği bir yerde onu düşürüp dövmeyi planlamış. Derken kızın görebileceği bir yerde zayıf gence rastlamış. Fırsat bu fırsat diyerek hiç yoktan bir tartışma, bir kavga çıkarmış sonra onu yere devirip dövmeye başlamış. Nihayet zayıf genç bir fırsatını bulup bu güçlünün elinden sıyrılıp kurtulmuş ve büyük bir hızla kaçmaya başlamış. Güçlü genç "Artık kız ondan soğumuştur herhalde.." diye düşünürken kız, şöyle seslenmiş: "Hay ayaklarına kurban olduğum, ne de güzel ceylan gibi koşuyor!"
İşte aşk böyle bir şeydir. Kişinin bakış açısını değiştirir, bütün duyguları........

© Gazete İpekyol