Ait olduğum bu toplumun bir üyesi olmaktan her zaman gurur duymuşumdur. Toplum olarak yaşadığımız her türlü kargaşaya, her türlü olumsuzluğa rağmen seviyorum insanımızı, ona inanıyorum; yaşadığımız felaketleri aşacağını biliyorum. Sadece başına gelenlerin kasti olmadığını düşünüyor, belki de onun bazı yönlerini çok iyi bilenler tarafından böyle düşünmesi sağlanıyor. Onun için affediyor, bir gün sonra unutuyor yapılanı. Tüm bu sarsıntılarda hareketsiz kalmasının sebebi ataleti değil, biz birbirimizi bununla suçlasak da. Ülkemizde, şehrimizde, mahallemizde tüm olan bitenler yüzünden vatandaşlar olarak birbirimizi suçluyoruz ya, ben yapamıyorum, suçlu bizler değiliz. Ve hatta bazı tercihlerimiz yüzünden birbirimize düşmanız ya, ben olamıyorum. Birilerinin peşinden gidiyor bazılarımız, diğerlerimiz onun peşine takıldı diye veryansın ediyor ya; ben edemiyorum.
Çünkü milletimizin sağlam, sıkı dokunmuş kumaşını biliyorum. Yanlışa sürükleniyorlarsa içlerindeki iyiyi onlara karşı kullandıkları için. Halkımızın gözlerinin önüne perde çekmek çok kolay, çünkü çok büyük zaaflara sahipler. En başta mağdurun her zaman yanında olmak gibi bir zaafları var. Şu anda akıl almaz derecede her şeyi kabullenişlerinin sebeplerinden biri de bu. Bizim milletimize mağdur edebiyatıyla allayıp pullayıp her şeyi kabul ettirebilirsiniz. Gözlerinin önüne perde çekip iyi niyetlerini onları yok etmek için dahi kullanabilirsiniz.
Aza kanaat eden, şükretmesini bilen bir milletiz, hatta o kadar ki, tüm ekonomik krizlerin kendimizden kaynaklandığını düşüneceğiz neredeyse. Bazen sohbet........

© Gazete Gerçek