Hiçbir sorun, hele de toplumsal sorunlar öyle kısa vadede çözülmüyor. Nasıl ki olumsuzluklar ve kaos yavaş yavaş ortaya çıkıyorsa çareler de toplumun içinde mayalana mayalana, sindire sindire oluşur. Bizler bir sihirli değneğin bize dokunup anında sorunlarımızın çözülmesini umuyoruz. Elimizi taşın altına koymayalım, birileri bizim adımıza çözsün beklentisine de giriyoruz, hiç inkara kaçmayalım. Ve böyle bir hareketsizliğin içinde etrafımızı daha bir sarıyorlar. Kimler mi? Herkes. Çünkü kendimizi kolay lokma haline getiriyoruz. Sorgulamayarak, bize sunulanlara ikna olarak, gerçeği ve doğruyu aramayarak. Aslında en büyük sorunumuz da bu, önümüze getirilen gündemi gündemimiz haline getiriyoruz. Hayata hangi taraftan bakarsak bakalım, “Bunun altında ne var?” diye düşünmeden her fikre kapılıp ardından sürükleniyoruz. Güya da bilgi çağındayız, her bilgi elimizin altında, kolayca erişebiliyoruz. Bizi değiştiremiyorsa, sorunlarımıza çözüm olamıyorsa, merakımızı gideremiyorsa demek ki bu bilgilerden de şüphelenmemiz gerekiyor.
Ama bizler kolayı varken neden zoruna kaçalım ki? Kapsül gibi hazırlanmış bilgilerle günü kurtarmaya çalışıyoruz. Böyle olunca da bizi kolaylıkla avlayabiliyorlar. Bir iki gün kar yağıyor, “Doğanın dengesi bozuldu. Küresel kriz başladı, felakete doğru sürükleniyoruz.” diye ortalığı velveleye verenlere dikkat kesiliyoruz. Kardeşim, eskiden köy yolları kapanıyordu, haftalarca ulaşım sağlanamıyordu. Daha önce de söylemiştim, gerçekten doğanın dengesi, hava kirliliği, doğal su kaynaklarının acımasızca kullanımı sorunsa bunu........

© Gazete Gerçek