menu_open Columnists
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close

 DEĞİŞİM NEREDE BAŞLAR?

16 0
20.01.2025

Çok zeki, potansiyeli olan; ama bunu hiçe sayıp kendini kapıp koy veren gençlerle yolum her zaman kesişti. Kimi zaman öğrencilerim, kimi zaman da dost ahbap çocukları…Birilerinden bir işaret beklediklerinden olsa gerek öyle donmuş bir su damlası gibi kıpırtısız, hayatın tam orta yerinde dururlar ve hiçbir şey yapmazlar kendileri için. Çıldırırsınız, uyandıramazsınız. Bu durumda olan çocuklarımıza son öneri olarak şöyle derim: “Bir gün, potansiyellerinden daha aşağıda bir insanın altında çalışmaya başlayınca seni uyarmak isteyen insanları anlayacaksın; ama ne yazık ki iş işten geçmiş olacak.” Bundan gayri de çok fazla üzerine gitmemek lazım gençlerin diye düşünürüm. Çünkü o yaşlarda her şeyi olduğu gibi kavradığın bir an vardır. O anın gelmesini de gençler değil onun çevresi geciktirir veya engeller. Ailede düzenli bir hayatın olmaması, örnek alabileceği bir insana denk gelmemesi, evinde kütüphane olmaması, televizyonun hep açık olması, cep telefonu bağımlılığı…Binlerce madde daha ekleyebiliriz ki bu binlerce engel demektir.
Yani çocuklarımızın dikkatini bizzat bizler dağıtıyoruz. Sanki derin bir farkındalık yaşamamaları için elimizden geleni yapıyoruz. Onlara iyi imkanlar sunalım diye mücadele ederken etraflarına akıllarını başlarından alacak kadar dikkat dağıtıcı bir ortam örüyoruz. Öyle bir ortamda da çocuklarımızın silkelenip kendine gelmeleri gerektiğini görmeleri biraz zor. Bunu yapamamış gençlerimizin karşısında da elimiz kolumuz bağlı kalıyor. Eh işte, boşluklarını........

© Gazete Gerçek