Bağlantılar | Gerçeğin kaydı, gerçeğin kaybı, soykırım normalleri
“Bu normal değil” yazıyor. Bu yüzyıla kadar normal sayılmayan şey, devletlerin sosyal medya hesabının olmasıydı. Bugün bir devletin en tepeden aşağı tüm askeri ve idari birimleriyle, görünür yahut görünmez küresel destekçileriyle ete kemiğe ve yönetenler kadar beyin kıvrımlarına sızılmış her yurttaşıyla birlikte ortak bir zihne kavuşmuş gibi, aynı fikirde olmayanları yok sayarak, böyle tek bir insanmışçasına, işte böyle çiğ ve dolaysız dile gelmesi, aslında yaşananla ne kadar tutarlı. Ulus-devlet denilen icat soyutluğundan, yapaylığından kurtulmalı, tek ses duyulmalı böyle. Saklanacak politik, ekonomik, diplomatik ya da askeri gaye yok. Kendi gökyüzünden inen bombaları gördüğünde İsrail, bir devlet olarak İsrail, böyle yazdı Twitter'a. “Bu normal değil.”
Filistin'de bir yıl önce başlamayan tarihin, daha kanlı ve vahşi son evresi başlayalı bir yıl oldu. Sadece bu sürede yüz binlerce Filistinli İsrail askeri güçleri tarafından öldürülmüş, onun kat be katı yerinden edilip sürülmüşken; hastaneler, okullar, mülteci kampları açıkça hedef alınmışken tüm yaşananların kabul edilemezliği birine nasıl anlatılır? Neyin tanıklığını duymak ister ikna olmak için, hangi anın görüntüsü fikrini değiştirebilir?
Gerçek fikir değiştirmeye yetmiyor. Bir bombanın kısa bir süre öncesine kadar kanlı canlı bir çocuktan bıraktığı parçalar, bu görüntüler gerçek, bakıyor, “ama” diyor gören. Biri “Ölülerimizi gömecek toprak kalmadı” diye yazıyor. Bir mecaz değil bu; sıkıştırıldıkları yeryüzü köşesinde canlılar, ölü olanları gömmek için toprakta yer açamıyor. Bunları makul bir hesap sayacak bir “ama”sı bulunabiliyor karşıdakinin. Çok geç, bugün her şey için çok geç gibi geliyor bazen, buralardan çıkamayız.
Tarihteki soykırımların failleri, sadece bunun için zamanları olduğundan değil,........
© Evrensel
visit website