Göz gözü görmüyor. Tozdan dumandan. Körlemesine yürüyoruz. Enkazlarda. Kulaklarımız sağırlaştı. Duymuyoruz duvarların yıkılışını üstümüze. Uçuşan bombalardan. Ölmeden ölüyoruz. Günlerimiz, gecelerimiz uçurulurken havaya.

Parası olanlar gökyüzüne yükselen gökdelenin çıkıyor en üstüne. Taşı taş üstüne koyarak duvarı yükseltenler kalıyor altında.

Gece karanlık ve uzun. Sabah aydınlık ve kısa. Dönüp duruyoruz yüzyıldır ikisi arasında.

Hava bulutlu. Güneş bir çıkıyor, bir yitiyor bulutların arasında. Bir aydınlık, bir karanlık. Yanıp sönen eski bir lambanın altında göz kırpıyoruz sanki.

Sen sensin, ben de ben. Tek teke. Yanyana gelince ikimiz biriz. Dört el, dört bacak işi bitiririz. Çifter çifter atarken yüreklerimiz.

Ceplerdeki el kimin eli? Birilerinin eli. Herkesin cebinde. Kışta, soğukta ceplerde (s)aklıyor parayı. Üşümesin diye elleri.

Ak kağıda kara yazıyla yazılır kan. Kağıt sararır, solar. Kan durmaz akar. Akıtılır. Yazılanlara kağıt yetmez olur.

Emek dünyasında umutsuzluğa yer yoktur. Acılara, baskılara direndikçe. Sabah olur, güneş çıkar. Parlatır dünyayı.