Herkes bugün dünyada insanlığa dair pek çok şeyin eksildiğinin birçok şeyin yolunda gitmediğinin binlerce şeyin özünün bize gösterildiği/öğretildiği gibi olmadığının farkında. Dünyayı yeniden kaleme alan, yeniden şekillendirmek, rengini değiştirmek için fırçasını kapan sayılı bir zümre var. Kalemler bu kez bildiğimiz türden kurguyu yazmıyor; karakter ve olay örgüleri tam bir kâbus. Ressamların paletindeki renkler artık gri ve siyahtan ibaret; denizlere bakarken huzurlu maviyi görememek acı veriyor. Hepimiz değilsek de birçoğumuz olan bitenin ne anlama geldiğini biliyoruz yani çürümenin farkındayız.

Bireysel ahlakın toplum üzerindeki etkisi yadsınamayacak kadar önemlidir. Bireylerdeki ahlaki çöküş zamanla içinde yaşadığı toplumun kolayca çürümesine ve kitlesel dejenerasyona, başarısızlıklara, körelmelere, sağırlığa ve daha onlarca gerilemeye neden olur. Bir milletin zihninde başlayan kirlilik çok kısa zamanda kalbini de küflendirecektir. Nihayetinde kavrayabilenler için ahlak, insanın sağırlığına da körlüğüne de vicdanına da en iyi en tesirli rehberdir.

Şu günlerde Türkiye’nin karşı karşıya kaldığı bireysel ve dolayısıyla toplumsal açmazlar nedeniyle çoğumuz yeniden yaşamı, aileyi, maneviyatı, insanlığı, vicdan ve güven gibi olguları sorgular haldeyiz. En temel ihtiyaçların başında gelen beslenme hususunda son günlerde dehşet verici duyumlar alıyoruz. Eminim Türkiye’nin pek çok kesiminde bir bulantı başlamıştır. Detaylara girmeyeceğim; duyduk duyacağımız kadarını.

Zaten Türkiye’nin ne zaman gıda kalitesi yeterince güvenilir ve sağlıklı olmuştu ki? Ne zaman toplumun genel refahı iyiye gitmişti ki? Alım gücü düştükçe düşüyor, nitelikli aile ve sosyal yaşam neredeyse kalmadı gibi. Bunlara etkinin başında ekonomik özgürlükler ve sosyal medya elbette geliyor. Mental hastalıklar, zihinsel........

© Eurovizyon