100. ölüm yıldönümünde görkemli programlarla anılan “Türkçülüğün kurucusu” Ziya Gökalp’in kitaplarının Demokrat Parti devrine kadar yasaklı olması size ne ifade ediyor bilmiyorum ama bana yakın tarihimizin üzerindeki kalın sisin öyle kolay kolay dağılmayacağını söylüyor.

O kadar yoğun bir sis tabakası altında yaşıyoruz ki, mazimizi bir türlü “neyse o” olarak öğrenemiyor, hasbelkadar öğrenmek ve öğretmek için uğraşan bahtsızları da alenen linç ediyoruz.

Tarih ne için yazılır ve okutulur dostlar? Nereden geldiğimizi ve nasıl bir ecdadımız olduğunu adam gibi öğrenip şahsiyetimizi şekillendirmek için, değil mi?

Öyle ama bugün evlatlarımıza okuttuğumuz hurdahaş olmuş tarih aynası simamızı ne kadar doğru yansıtabilir ki?

Oysa şık salonlarda alkışlarla yad edilmekte olan Ziya Gökalp Cumhuriyet devrinin benzerini yetiştiremediği bir Osmanlı mütefekkiridir.

“Türk milliyetçiliğinin fikir babası”, “Cumhuriyetin manevî kurucusu” veya “Atatürk’ün ilham kaynağı” diye şatafatlı nutuklar atmakta üstümüze yok ama bugüne kadar adam gibi bir biyografisini kaleme almadığımız gibi bir romanını dahi yazmamışız. Yeşilçam filmlerinin mirasyedi torundan farkımız yok anlayacağınız.

İyi de bu “manevî kurucu”, “ilham kaynağı” ve “fikir babası” neler yapmış?

Gariptir, elimizde Taha Parla’nın Ziya Gökalp, Kemalizm ve Türkiye’de Korporatizm’i ile Cemil Meriç’in Uriel Heyd’den tercüme ettiği Ziya Gökalp’in Hayatı ve Eserleri haricinde tetkik mahsulü yayın yok gibidir.........

© Ensonhaber