12 Eylül’ün üzerinden 44 yıl geçti. Ama bıraktığı acılar hala taze. On binlerce insan işkence gördü, yüzlercesi öldü veya sakat kaldı, elli civarında insan asıldı.
Darbenin çetelesi ile ilgili çok şey yazıldı. Lakin bir dönemin kapanması ile her şey kapanmıyor. İçinizde o kadar çok şey kalıyor ki.
Mahpustan çıkıyorsunuz ama mahpushane içinizden çıkmıyor. Sizinle birlikte yaşıyor. Bir film, bir hikaye, bir olay içinizi kanatmaya yetiyor, unuttuğunuzu sandığınız her şey önünüze dökülüyor. Bazıları için 12 Eylül geçmişte kalmış olabilir, bazılarımızın ise ruhunun kıvrımlarında hala yaşamaya devam ediyor. Öyle olmasa bu kadar yıl sonra bu yakınmalar olur muydu?
Tütkiye’yi 12 Eylüle sağ/ sol kavgası getirmedi, öyle bir kavga da yoktu. Sağ/ sol demek, iki tarafı eşitlemek, aynı........