Âkif bu sözleriyle “Doğrudan doğruya”

“Kur’an’dan alıp ilhamı”

“Asrın idraki”

“Söyletmeliyiz”

“İslâm’ı”

Bu beyit, bugün hâlâ birçok çevrede bilinçli olarak yanlış aktarılır.
Çünkü Âkif’in söylediği şey şudur:

“İslam çağın gerisinde değil; onu çağın gerisine iten, donmuş yorumlardır.”

Bugünkü Çelişki:

Sonuç:

Âkif’in tam karşı çıktığı tablo budur.

Din, iktidarın elinde donmuş bir disiplin aracına dönüştüğünde ne iman kalır ne ahlak ne de medeniyet.

Âkif:

Bugün bu beyit:

Âkif, “İslam değişmeli” demiyor; “İslam adına konuşanların zihniyeti değişmeli” diyor.

ÂKİF BUGÜN YAŞASAYDI NEDEN DIŞLANIRDI?

Mehmet Âkif, bugün yaşasaydı büyük ihtimalle en çok kendi adına konuşanlar tarafından dışlanırdı. Çünkü onun İslam anlayışı, ezberleri tekrar eden değil; ezberleri bozan bir anlayıştı.

Âkif, dini kutsal bir vitrin süsü olarak değil; ahlak, adalet ve sorumluluk üreten canlı bir düşünce olarak görüyordu. Bu yüzden dinin, çağın sorunlarına cevap veremediği noktada soruyu dine değil, yoruma yöneltiyordu.

Bugün ise tam tersi yaşanıyor:

Âkif’in “Asrın idrakine söyletmeliyiz İslam’ı” çağrısı; hutbelerde tekrar edilip, hayatta boşa düşürülen bir slogana dönüşmüş durumda. Çünkü bu çağrı, iktidarların ve dini otoritelerin en sevmediği şeyi ister: sorgulayan bir mümin.

Âkif yaşasaydı muhtemelen:

Oysa yaptığı şey ne dini hafifletmekti ne de sekülerleştirmek. Tam tersine, dini iktidarın ve cehaletin elinden kurtarmaktı.

Âkif’in trajedisi şudur: Adı kutsandı, fikri etkisizleştirildi.

Bugün onun mirası, şiirlerinin duvarlara asılmasında değil; söylediklerinin gerçekten anlaşılmasında yatıyor.

BUGÜN İSLAM ADINA KİMLER KONUŞUYOR?

Bugün İslam adına konuşanların önemli bir kısmı, aslında İslam’ın kendisiyle değil; sağladığı güçle ilgileniyor. Din, ahlaki bir çağrı olmaktan çıkıp itaat üretme aracına........

© Enpolitik