Het is om diverse redenen treurig dat prinses Amalia zit opgesloten bij haar ouders op Paleis Huis ten Bosch, vindt Arendo Joustra.

Lees ook: Als je Peter R. de Vries wilt helpen, stop dan met snuiven, spuiten en slikken

Dat de oudste dochter van koning Willem-Alexander en koningin Máxima wegens bedreigingen uit het criminele circuit haar studentenleven in Amsterdam heeft moeten staken, is een nieuw dieptepunt in de drugsterreur die het land teistert. Burgers die zelf drugs gebruiken en daarmee de vraag naar drugs aanjagen, moeten beseffen dat zij bijdragen aan deze drugsterreur.

Voor prinses Amalia is het flink balen. Iedere achttienjarige moet zich op een natuurlijke manier kunnen losmaken van haar of zijn ouders, ook, of juist, als die in een paleis wonen. Een studie in Leiden of in haar geval Amsterdam, biedt daarvoor een goede gelegenheid. Die ook nodig is om ‘vrienden voor het leven’ te maken. Met of zonder lidmaatschap van het corps.

Lees meer over prinses Amalia: toekomstig vorstin met présence

Voor een achttienjarige die is voorbestemd om staatshoofd te worden, speelt nog iets anders mee. Juist als je over een paar decennia zo’n hoge positie in de schijnwerpers gaat bekleden, is het zaak je zelf goed te leren kennen. Dat lukt het best in een zo gewoon mogelijke omgeving met uiteenlopende leeftijdgenoten en uitdagingen. Jezelf leren kennen doe je vooral tussen je achttiende en zevenentwintigste levensjaar. Die mogelijkheid is haar vooralsnog ontnomen door de laffe bedreigingen uit het criminele circuit.

Dat ze ook in Den Haag niet meer buiten komt, zoals koningin Máxima op staatsbezoek in Zweden aan de meegereisde journalisten vertelde, is extra wrang. Een paar jaar terug kon ze nog als ‘gewone’ scholier door het leven gaan, ook zo noodzakelijk om een evenwichtige volwassene te worden. Ze hielp weleens mee achter de bar van een strandtent, waar ze al snel Cocktail Queen heette, volgens het boek dat cabaretière Claudia de Breij over Amalia schreef. Helaas voor haar is ook dit verleden tijd.

Je kunt alleen maar hopen dat de bedreigingen een keer overwaaien. Maar de wetenschap dat politicus Geert Wilders zich al achttien jaar lang niet vrijelijk over straat kan bewegen, maakt niet hoopgevend. Al komen de bedreigers van Wilders uit een iets andere hoek.

Nederland is er sinds de moord op politicus Pim Fortuyn in 2002 niet leuker op geworden.