Bu köşeyi takip edenler gayet iyi bilirler ki bir süredir Türkiye’de Kürt meselesi ile ilgili çözüm, diyalog şeklinde bir emare olmadığı halde Kürt meselesi mütemadiyen konu edilmiştir. Gündemi ve siyasi alıcısı olmayan bu meseleyi ısrarla ele almamdaki maksat açıkçası çözümü uzak görmem, iktidardaki Cumhur İttifakı’nın milliyetçi tutumları ve ülkede artan ırkçı reflekslerin doğrudan Kürtleri hedef alması idi. Ve bu olumsuz görüntüden çok kısa bir süre sonra kimsenin beklemediği bir şey oldu; Devlet Bahçeli, önce DEM Partililer ile tokalaştı dahası ülkede kolay kolay kimsenin cesaret edemeyeceği bir açıklama yaptı:

“Şayet terörist başının tecridi kaldırılırsa, gelsin DEM Parti grup toplantısında konuşsun, terörün bittiğini, örgütün lağvedildiğini ilan etsin. Bu dirayet ve kararlılığı gösterirse, umut hakkının kullanımıyla ilgili yasal düzenlemenin yapılması ve bundan yararlanmasının önü de ardına kadar açılsın. Ne Kandil, ne Edirne; adres İmralı’dan DEM’e uzansın, terör sorunu ülke gündeminden tamamen çıkarılsın. Hodri meydan, buna varız.”

Sn. Bahçeli’nin bu açıklamalarının Ortadoğu’da değişen dengeler olduğu yani daha önce de yazdığım gibi pragmatik amaçlar için olduğu iddia edilebilir. Ancak bundan kime ne? Türkiye’nin milliyetçi merkez siyasi partisinden yapılan bu çıkış, Kürt meselesi düşünülünce burun kıvrılacak değil uzatılan ele, el uzatılarak cevaplanmayı hak ediyor. Elbette hem kötü anıları olan hem uzun soluklu olan bir problemin birkaç adımla kökünden ve kısa sürede çözüleceği iddia edilemez ancak önemli bir başlangıç olduğu da inkar edilemez. Ve bu uzatılan el bir şanstır, bir imkandır, birçok olumlu fırsata gebedir, bir hamle ile birden çok olumlu adım atılabilir. Çünkü…

Çünkü Türkiye’de siyaset ve medya ikilisi bildiğiniz üzere paralel yürür. Türkçesini yazayım; siyasetçilerin bazı girişimleri için kamuoyunu hazırlaması için medya........

© Elips Haber