Mayıs 2023 seçimlerinin ardından yaşanan ve hali hazırda devrede olmaya devam eden normalleşme-dengelenme sürecinin meyveleri şaşırılmayacak şekilde toplanmaya devam ediyor. Neden şaşırılmayacak şekilde diyorum? Çünkü anomaliye geçiş kadar dönüşün de bedeli/karşılığı oluyor. Dahil olduğumuz küresel sistemde, ticareti dünyanın tüm farklı noktalarında gerçekleştirebilme sevdası ne kadar normalse, sistemin kontrol listesinde küresel yatırımcılar tarafından bakılanlar ve iyi-kötü-çirkin şeklinde tanımlananlar da en az bir o kadar normal.
Türkiye’nin ekonomide gerçekleştirmeye çalıştığı “geri dönüş hikayesi” sanılanın aksine sadece ekonomi ile sınırlı değil. Bir nevi genel kabul görmüş normları yeniden hatırlama ve dönüş çabası olarak da yorumlanabilir. Nitekim yorumlanıyor da. Türkiye’nin son 1 yıl içerisinde dönemsel bazda eleştirdiği kredi derecelendirme kuruluşlarından geri aldığı notlar da yine bu çerçevenin yansımaları. Şu noktada hemfikir olduğumu rahatlıkla söyleyebilirim: kredi notları genellikle iyimser senaryolarda geriden, kötümser senaryolarda ise ülke ve siyaset koşullarına göre değişmekle birlikte oldukça önden şekillenirler. Ancak, bu, yine de global oyuncular için -ki bu kısım bizim gibi dış dengede açık veren ülkelerin en önemli fonlayıcılarıdır- referans olma özelliği taşıdıkları gerçeğini değiştirmez.
Para politikasında bir garip hamlelerden kaçınılmaz şekilde başlatılan geri dönüş, normalleşme ve dengelenme çabaları, sistemin merkezini........