Geriye dönüp baktığımda Charlie Chaplin’i, 1900’lerde insanoğlunun yaşamına giren sinemanın en büyük dehası olarak görmemi olanaklı kılan çok neden ortaya konabilir. Tek tek saymak yerine yalnızca “Komedi yapmak için tek ihtiyacım olan bir park, bir polis ve hoş bir kız” ifadesi dahi yeterlidir bana göre.

Yetişme çağındaki bir çocuğa da, ileri yaştaki insanlara da şiddetle tavsiye edebildiğim filmleri üretmesini de değerli bulurum. Ya da hem hüznü, hem gülmeceyi aynı karelerde aktarabilme yeteneğini aklıma getirmem de tek başına yeter de artar bile. Tıpkı Schubert’in neşe ile hüznü birleştirdiği Arpeggione Sonatı’nda olduğu gibi yüzünden kederli hal ile komikliğin aynı anda yansıması da son derece sıradışıdır yanı sıra.

Yoksulluk ile zenginliğin, hayal kırıklıklarıyla, üstün başarıların çizdiği inişli çıkışlı yaşamı, Türkiye’de ilk defa müzikli bir tiyatro oyununun temasını oluşturdu Charlie Chaplin’in. “Hayat yakın planda trajedi, geniş planda komedidir” sözlerini doğrularcasına, inadına sanat kavramına sarılan bir sinema insanının yaşam öyküsü, ‘Chaplin’ adı verilen müzikli ve tabii ki danslı oyun ile seyircisinin karşısına çıktı, İstanbul Zorlu PSM’nin Turkcell........

© Ekonomim