Salı akşamı, küçük bir arkadaş grubu yemekte sohbet ediyorduk. Ankara Ostim’de hemen her sektöre ürün üreten orta ölçekte bir fabrikanın sahibi arkadaş işlerinin önemli ölçüde durma noktasına geldiğini söyledi. Lojistik şirketi olan bir diğer arkadaş tahsilatlarda sorunlardan yakındı ama yurtdışına taşımacılıkta olumsuz bir gelişmeden söz etmedi. Küçük işletme sahibi bir arkadaşımız da işlerin yolunda gitmediğinden şikâyetçiydi. Doktor arkadaşımızın hasta sayısında kayda değer bir değişiklik yoktu (kaldı ki olmalı mıydı?) Kalan birkaç emekli ve öğretim üyesi ise zaten sabit gelirliydi; işlerin ya da tahsilatların onlar için değişmesi söz konusu değildi, enflasyona yenik düşen maaşlardan şikâyet etmelerinin bir anlamı yoktu -üstelik konu o değildi, olsaydı da haber değeri hiç mi hiç taşımazdı; dinlemekle yetindiler (yetindik).
Son yazımda, uygulanmakta olan ‘eksik’ programa ömür biçme ‘cesaretinde’ bulunmuştum. Kerteriz noktam........