Gece… Zifiri karanlık… Simsiyah bir boşluk sonsuza dek uzanıyor... Bir denizin içinde gibiyim… Ay bugün çıkmayacak… Yukarıda milyonlarca milyonlarca yıldız ışıldamasa ürktüğümü söyleyebilirim… Ağustos gecesinde çıt yok… Nedense gece kuşları bile sustular… Zaman zaman uzak dağlardaki ıhlamur ağaçlarının çiçek kokularını taşıyan rüzgârın efilediği duyuluyor… Sonra çıt yok… İğde çiçeklerinin rayihası da karışınca bayılacak gibi oluyor insan. Ya manolyalar… Arada bir yerde apansız yakalıyorum kokularını… Sarsıcı… Ama yine çıt yok…
Sessizliğin sesini dinliyorum…
Üzerime konan kokulardan sermest, belerttiğim gözlerimle karanlığı delmeye çalışıyorum. Birileri beni böyle görse, bir şeyleri aradığımı hemen fark edecekler… Ah, işte oradalar… Nihayet, yıllardan sonra… Lusiferin ve lusiferaz adlı kimyasal maddeleri yüksek bileşenli başka bir kimyasal madde ile birleştiren, bu reaksiyonu sürekli ve eşit aralıklarla ustalıkla yapabilen yaratıklar yavaş yavaş yaklaşıyorlar… Önemli bir özellikleri de bu reaksiyon sırasında kimyasal enerjiyi hiçbir kayba uğratmadan........