Το 2016 ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Ολάντ, όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να διεκδικήσει δεύτερη θητεία, ενεργοποίησε το σχέδιο Β’ που δεν ήταν άλλο παρά η υποψηφιότητα Μακρόν.
Μια υποψηφιότητα ως υπέρβαση του πολιτικού τοπίου της χώρας, με στόχο να προκύψει η συσπείρωση που θα έκοβε τον δρόμο στη Λεπέν.
Το σχέδιο Β’ επέτυχε το ακριβώς αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, καθώς επί της ουσίας κατέστησε το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο μοναδική αντιπολιτευτική δύναμη.
Μια δύναμη η οποία, στη χειρότερη των περιπτώσεων, θα εξέφραζε ένα ετερόκλητο αλλά και ευρύτατο μέτωπο δυσαρεστημένων.
Σε παρόμοιο δρόμο φαίνεται να κινείται σήμερα η Γερμανία, εν όψει των πρόωρων........