Değerli okurlar, vergi hukukunun temel kavramlarından olan “vergi planlaması” kavramının, doğru olduğu samimi inancı ile çok yanlış kullanıldığını görüyorum. Zaman zaman dilim döndüğünce bu yanlış bilgilerin yaratabileceği risklere dikkat çekmeye çalışıyorum.
Mükelleflerin mümkün olan en az miktarda vergi ödemek konusunda vergi kanunlarının kendilerine sunduğu olanaklardan olabildiğince yüksek oranda yararlanmaya çalışmaları haklarıdır. Bu amaca yönelik olarak, vergiyi doğuran olaya sebebiyet vermekten kaçınmak, vergi kanunlarının indirim, istisna ve muafiyet hükümlerinden yararlanmak, şirket veya şahsi mükellefiyet şeklinde faaliyette bulunmak vb. olduğunda bir sorun olmayacaktır.
Bu kapsamda, vergi planlaması işletmelerin üzerlerine düşen vergi yüklerini minimuma indirmek ve maksimum vergi avantajı sağlamak için mevcut yasaların sunduğu vergiyi azaltıcı ya da ertelenmesi imkânı veren olanaklarından yararlanma hususunda gösterdikleri çabalar olarak tanımlanabilir.
Başlıktaki konu bu çeşit (vergi planlaması sınırları içinde değerlendirilebilecek) bir konu değil ancak ne yazık ki vergi planlaması sanılan bir konu. Sadece faturanın yurt dışından kesiliyor olması Türkiye’nin vergileme hakkını kaldırmaz.
Faturanın düzenlendiği ülke ile Türkiye’nin çifte vergilemeyi önleme anlaşması olması da vergileme yetkisinin o ülkeye bırakılabileceği otomatik sonucu yaratmayabilir. Bu nedenle vergi planlaması adı altında kurduğunuz yapının çökmemesi, boşu boşuna........