İsrail ile Lübnan arasında yaşananları, sadece Hizbullah üzerinden okumak ya da hadiseyi 2006 Lübnan-İsrail savaşından ibaret değerlen­dirmek çok yanlış olur. Ortadoğu’nun Paris’i di­ye tabir edilen Beyrut’un, yıllar içinde bu noktaya gelmesi bir de üstüne bugünlerde yaşanan dramın yaşanması aslında çok da tesadüf değil.

Fransız et­kisinden çıktıktan sonra bağımsızlığını ilan eden Lübnan, 1943 senesi itibarıyla bağımsız ama bir o kadar da zor bir dönemin içinde buldu kendisini. Ülkedeki ekonomik sıkıntılar ve yolsuzluk, etnik grupların birbiriyle olan mücadelesi, mezhep ça­tışmaları, dünyanın içinde bulunduğu Soğuk Savaş süreci ve tabi ki devam eden Arap-İsrail çatışmala­rı, Lübnan’ı bir tufanın ortasına itti.

1958 ayaklan­masına karşı dönemin yeni seçilmiş başkanı Fu­ad Chehab, ülkenin başta güvenlik güçleri olmak üzere, genel kuvvetlerini merkezileştirme çabası, beraberinde başka sıkıntılar doğurdu. Bir yandan Filistin’deki topraklarından sürülmüş ve Lübnan’a yerleşmiş Filistinlilerin ülke ekonomisinde, gü­venliğinde ve demografisinde yarattığı etki, ülke­nin içinde bulunduğu durumu daha da zorlaştırdı.

17 Ağustos 1970 senesinde, üç seçim sonun­da sadece bir oy farkla başkan seçilen Suleiman Franjieh ile iç savaşın ayak sesleri ciddi anlam­da duyulmaya başlandı. Franjieh çok önemli bir Maroni klanının reisi idi. Fuad Chehab’ın yaptı­ğı reformları geri döndürmeye başlayınca ülke­de karışıklıklar arttı.

O dönemde Lübnan’da iki önemli güç ve örgüt öne çıkmıştı. Birincisi; Le­banese Front (LF) diğeri ise, Lebanese National Movement (LNM). İlk güç olan LF; Phalangists adı verilen Maroni Hristiyan gruplar tarafından........

© Dünya