Tarım aslında hep önemli bir sektördü. An­cak pandemi, deprem, küresel krizler, ik­lim değişimi, gıda milliyetçiliği, gıda enflasyo­nu ve lojistik sorunlar tarımın önemini derin­den hissetmemize neden oldu.

Tarımın ekonomik yönünün dışında sosyal ve stratejik yönleri de var. Tarım politikaları oluşturulurken ekonomik kaygıların ötesin­de insanı, çevreyi, güvenliği ve gıdada yeter­liliği dikkate almanız gerekiyor.

Dünyada ve ülkemizde tarımda planlama bir şekilde hep vardı. Destekleme politikaları uyguluyorsanız arkasında bir planlama zaten olmak zorundaydı. Ancak sorun, planlamanın öncelikleri ve etkinsizliğiydi.

Planlama her şeyden önce bir önceliklen­dirme meselesidir. Kaynaklarınız sınırsız ol­madığı için kaynak kullanımını ve neyi, ne ka­dar, nasıl üretmeniz gerektiği konusunda ön­celiklendirme yapmanız gerekiyor. Planlama, esnek, sade olmalı, kolay yönetilebilmeli ve sağlıklı etki analizleri yapılabilmeli.

Ülkemizde tarımsal üretim planlaması ve onun bir enstrümanı olan yeni destekleme modeli, iki yıl süren bir hazırlık aşaması son­rasında hayata geçirildi.

Planlamanın planlanması aşaması diyebi­leceğimiz bu süreçte, tüm paydaşlarla görü­şüldü, yasal altyapı hazırlandı ve eğitimler verildi.

Ağırlaşan kış şartları nedeniyle zaman za­man ara verilen Cuma Buluşmaları, benze­ri tarihimizde........

© Dünya