Eylül ayı TÜFE enflasyo­nu açıklanınca, enflasyon­la mücadele programına bağla­nan umutlar azaldı. Bu gelişmey­le birlikte kamuoyunun bir kısmı da enflasyonun bu kadar direnç­li çıkmasının nedenlerini tartış­maya başladı.

Bu hafta içinde TÜİK tarım ürünleri üretici fiyatlarındaki enflasyon rakamlarını açıkladı. Yıllıkta F,8 çıkan enflasyon, aylıkta Eylül ayı için %5,8 ger­çekleşmiş. Bunlar son derecede yüksek artışlar. Dahası üretici fi­yatlarında görülen bu denli yük­sek artışların gecikmeli de olsa, gıda fiyatları üzerinden TÜFE’ye yansıması kaçınılmaz. Bu bakım­dan gıda fiyatlarının önleneme­yen yükselmesi ekonomi yöne­timinin enflasyonla mücadelesi­nin de sonuçsuz kalmasına, ama daha da önemlisi enflasyonda “katılığa” neden oluyor.

Bahsi geçen yapısal nedenler­den ötürü, sadece para politika­sı araçlarıyla yürütülen bugün­kü programdan sonuç almak hem daha uzun zaman, hem de daha çok maliyeti gerekli kılacak.

TCMB üst yönetimi ise, ha­la para politikası ile sonuç al­maya çalışıyor. Enflasyonda giderek daha açık ortaya çı­kan yapısal faktörlerin önemi ve yarattıkları katılıklar yete­rince görülmüyor. Hala bun­lar yokmuş gibi, yılbaşında koyulan enflasyon hedefleri­nin arkasında durulmaya ça­lışılıyor. Oysa aynı banka da­ha önce değişen şartlara göre defalarca hedeflerini değiştirmiş­ti. Bu şekilde davranarak TCMB yönetimi ekonomideki gerçekler­le politika beklentileri arasındaki bağı koparıyor. Hayali, kimsenin gerçekleşeceğine inanmadığı he­deflerin kamuoyu tarafından da benimsenmesini bekliyor.

Kanımca ülkemizdeki enflas­yondaki katılığın iki temel ne­deni var. Aslında bu nedenler te­oride öne çıkan nedenlerde çok farklı değil. Bunlar sırasıyla,

1. Beklentilerin iyi yönetileme­mesi,

2.........

© Dünya