Nominal getiri tek başı­na yetmez; risk, sabır ve disiplin olmadan kalıcı başarı mümkün değildir.”

Geçen hafta kaleme aldığım ya­zıda, yatırım yapmayı doğanın döngüsüne benzetmiştim. Çün­kü yatırım, sabır isteyen bir sü­reçtir. Tohumun toprağa ekilip, mevsimlerin geçmesiyle büyü­yüp meyve vermesi gibi… Biri­kimler de zaman, emek, disiplin ve doğru risk yönetimiyle değer­lenir. Kimi zaman engellerle kar­şılaşılır; bazen sabır, bazen de de­neyim devreye girer. İşte yatırım yolculuğu tam da böylesine uzun ve meşakkatli bir süreçtir.

Bu noktada hiç unutmadığım bir anımı paylaşmak isterim. Bir toplantıda portföyün performan­sını değerlendiriyorduk. Henüz kariyerinin başında bir portföy yöneticisi, getirinin düşük ol­duğunu söyledi. Ona ilk sorum şuydu: “Neye göre düşük?” Ce­vap veremedi. Çünkü karşılaştır­ma yaptığı bir ölçüt, bir referans noktası yoktu.

Ardından ona şöyle bir tek­lif sundum: “Yıllık dolar bazında yüzde 15 getiri sağlayan bir yatı­rım var, almak ister misin?” Genç yönetici tereddütsüz “Evet” dedi. Ben de “Tamam, sattım” dedim. Sonra aklına asıl soru geldi: “Pe­ki bu yatırım nedir?” Gülümseye­rek “Tahvil” dedim. Yüzünde bir rahatlama belirdi: “Harikaymış.” dedi. Ama sorular bitmedi: “Ki­min tahvili?” İşte bura­da asıl ders ortaya çıktı. Çünkü söz konusu tah­vil, ödeme güçlüğü çe­ken ve borçlarını yeni­den yapılandıran bir şir­kete aitti.

Buradaki mesele şuy­du: Getiri tek başına bir illüzyondur. Önemli olan, o getiriyi elde et­mek için alınan riskin boyutudur. Yüksek görünen bir getiri, arkasında çok büyük risk­ler barındırıyor olabilir.

Bu durumu daha somut anlat­mak için sık kullandığım bir ben­zetmeyi paylaşmak isterim. Bir kasabada iki köprü vardır.

*Birinci köprü sağlam taşlar­dan yapılmıştır. Üzerinden ge­çenler yavaş ilerler ama sallan­madığını hisseder. Güvenlidir ama karşıya geçmek uzun........

© Dünya