Geçen yıl 6 Şubat tarihi saat 4:17’den sonra Türkiye için en çok da Kahramanmaraş, Hatay, Adıyaman, Malatya, Gaziantep, Kilis, Şanlıurfa, Adana, Osmaniye, Elazığ ve Diyarbakır için hiçbir şey artık eskisi gibi olmadı...

Bir gün öncesinin pazar günü olması ve çok güzel yağan kar yağışıyla sevdiklerimizle kartopu oynayıp, kardan adam yaptığımız, eğlendiğimiz bir gün olmuştu.

Gece kafamızı yastığa koyduğumuzda ise yarın için bir sürü planlar yaparak uyumuştuk. Büyük bir gürültü ve sarsıntı ile uyandığımızda çoğumuz depremde neler yapmamız gerektiğini unutup panikle koşturup, merdivenlere yığıldık…Kimimiz kaçmayı başarabilirken, kimimiz doğrulmaya bile fırsat bulamadı…Sağ kurtulanlar olarak ilk şoku atlattıktan sonra deprem felaketinin büyüklüğünü her saat başı aldığımız kötü haberler ile daha iyi anlıyorduk.

Sağ kaldığımıza sevinemez olmuştuk. Sevdiklerimizin kayıpları ile sarsılırken depremin artçıları yoğun bir şekilde devam ediyordu. Hayat devam ettiğinden gıda, barınma, ısınma gibi ihtiyaçlar karşılanamayınca sorunlar daha da büyüdü. Elektrik, doğalgazı geçin su ve ekmek bulmakta dahi zorlanıldı. Başka şehirlere kaçışlar başladı, yakıt kuyrukları........

© Dünya