Türkiye ekonomisinin nabzını tutan iki önemli gösterge—İma­lat PMI ve TÜFE—Ekim ayında ay­nı tabloyu farklı dillerle anlattı: sa­nayi üretimi durgun, fiyat artışla­rı ise hâlâ dirençli. Ancak yatırımcı cephesinde, tarihsel bir mevsimsel­lik yeniden gündeme geldi. Çünkü Borsa İstanbul son yedi yılda Kasım aylarını istisnasız pozitif kapattı.

İstanbul Sanayi Odası’nın her ay açık­ladığı PMI verisi Ekim’de 46,5 seviyesi­ne indi. Bu, son üç ayın en zayıf değeri. Üstelik endeks 19 aydır 50’nin altında, yani Türk imalat sanayi neredeyse iki yıldır daralma bölgesinde. Müşteri ta­lebinin zayıflığı, yeni siparişlerin geri­lemesi, üretimdeki düşüş ve istihdam­da azalma artık kronikleşmiş durumda. Detaylara inildiğinde tablo daha da net­leşiyor. Takip edilen 10 sektörün tama­mında üretim yavaşladı; bu, son dört ayın en olumsuz sonucu. Gıda dışında­ki tüm alt sektörler daralma bölgesin­de. En sert düşüş, kara ve deniz taşıtla­rı ile ağaç-kâğıt ürünlerinde. Tekstil ih­racatında da kayda değer bir yavaşlama gözleniyor. Emek yoğun sektörlerin ar­tık düşük maliyet avantajını kaybettik­leri açık. Türk Lirası’nın değer kaybı gir­di maliyetlerini artırıyor; buna karşın firmalar fiyat artışlarını talep yetersiz­liği nedeniyle tam olarak yansıtamıyor. PMI raporundaki en çarpıcı detaylardan biri, girdi maliyetlerinin tüm sektörler­de keskin şekilde yükselmesine rağmen fiyat artışlarının ivme kaybetmemesi. Yani sanayi hem maliyet baskısı altında, hem de talep daralmasıyla sıkışmış du­rumda. Bu, klasik bir stagflasyon sinyali.

TÜİK’in........

© Dünya