Her işin bir adabı ve her sözün de üslubu olmalı. Hele bu iş İslami bir faaliyet, başka insanlara dini tebliğ etmek gibi bir iş ise edep ve adab ile üslub-u beyanın ehemmiyeti katbekat artar. Üslup insanın samimiyetinin ve güzel ahlâkının da göstergesidir. Eskiler şöyle demiş: “Üslub-u beyan aynıyla insan” Yani kişinin ifade tarzı, muhataba yaklaşım biçimi onun kişilik ve ahlâkının kendisidir”. Bediüzzaman Said Nursi’(ra)den nakledilen bir hatıra şöyledir: Hz. Üstad, öğrencilerinden Molla Resul’e hitap ederek:
“Kardeşim, size günahkâr bir genç teslim edilse, bütün imkân sizin elinizde olsa, ‘Bunu ıslah ve terbiye edin’ denilse, siz ne kadar uğraşsanız genç namaz kılmasa, oruç tutmasa, şerî kuralları uygulamasa, ne yaparsınız?” der.
Orada bulunan âlim ve fazıl zatlar:
“Seyda! Vallahi bu feraizi yerine getirmezse biz önce tehdit ederiz, olmazsa döveriz. Daha da olmazsa o genci hapsederiz. Çünkü şeriat buna izin vermiştir.” derler.
Üstad onlara hitaben:
“Kardeşlerim! İşte burada benim........