31 Mart yerel seçimleri büyük bir değişimle son buldu. Aslında bu sonuç sürpriz değildi ancak sonucun bu kadar çarpıcı olacağını kimse tahmin etmiyordu.
Mesela İstanbul ve Ankara’da AK Parti adayları için kazanacakları şeklinde bir bakış açısı vardı ancak bırakın kazanmayı, İstanbul’u yüzde 12 puan, Ankara’yı yüzde 29 puan açık ara farkla kaybetti. AK Parti 2019’da adeta gözü kapalı kazandığı birçok şehri de kaybetti.
Burada AK Parti’nin kaybetmiş, CHP’nin önde bitirmiş olması, CHP’nin oylarını yükseltmiş olduğu anlamına gelmiyor aslında. Sonuçlara baktığımızda AK Parti seçmeninin önemli bir kısmının sandığa gitmediği bir kısmının ise başta Yeniden Refah olmak üzere farklı partilere gittiği görülüyor. Bu da AK Parti’ye, hükümete ve yürütülen politikalara bir tepki olarak bu sonucun ortaya çıktığı anlamına geliyor.
Başta İstanbul ve Ankara olmak üzere CHP belediyelerinin görünür bir hizmeti olmamasına ve verdiği vaatleri yerine getirmemelerine rağmen nasıl oyunu koruduğu yaptığı stratejik hamleler sayesinde kazandığı, düşündürüyor tabi..
Burada en önemli etken CHP’nin başta İstanbul ve Ankara olmak üzere birçok batı ilinde DEM partiyle yaptığı anlaşmanın etkili olduğu görülüyor. Diğer yandan belediyenin paralarıyla satın alınan imkanlarla yapılan algı ve desteklenen taraflı basın medya kuruluşlarınca yapılan reklam çalışmasının başarıya ulaştığı..
Bir diğer etken; ortada duran gri diyebileceğimiz oyların bu süreçte gerek yüksek enflasyon, gerekse de hükümetin, halkın tepkisine neden olan politikaları sonucu AK Parti’ye gidecekken tepki oyları olarak CHP’ye gittiği şeklinde yorumlanabilir.
Ayrıca ilk defa oy kullanacak genç seçmenin ‘Eski Türkiye’ gerçeklerinden bi haber olması.. Bu da onların........