Doç. Dr. Ahmet İnan
Kuşkusuz Hz. Muhammed(as), bir geleneğe bağlı olarak tevhid dinini güncellemiştir. Nitekim Ahkaf Suresi 9. ayette; “De ki (Ey Muhammed) ben ilk peygamber değilim” buyrularak, O’nun bir silsileye tabi olduğu, beyan edilir. Bu silsile Adem (as)’a kadar gider.
Hz. Muhammed(as), kendisinden önceki Peygamberlerin getirmiş olduğu evrensel şeriatı sürdürmüştür ki biz bu evrensel şeriata; Vahiy Geleneği diyebiliriz. Kur’an’da, evrensel ilkeler bütünü olarak ifade buyurulan şeriat kavramı ile sonradan fıkıh ekollerine göre ıstılahlaşmış şeriat kavrayışları birbirinden oldukça farklı kavrayışlardır. Şu halde Kur’an’daki Şeriat kavramına odaklanır isek; Şeriat kökünden gelen kelimelerin dört yerde geçtiğini görürüz: 1. Maide 48. ayette; “Şir’a(h)”, 2. Şura 13’ te; “Şeraa”, 3. Yine Şura 21’de; “Şere’u”, 4. Casiye 18’de; “Şeriat” şeklinde...
Bilindiği üzere Casiye Suresi, Mekkî’dir. Mekkî Sureler, genelde dar anlamda ahkam içermedikleri için bu surede geçen “Şeriat” kelimesi ile Hz. Muhammed (as)’ın vahye dayalı bir yola (şeriaten minel emr) koyulduğunu ifade etmektedir. Dolayısıyla........