Lisede okurken, Türkçe dersimize giren, koyu Kemalist bir öğretmenimiz vardı. Murat 131 marka taksisi; Atatürk'ün en sevdiği renk olan kırmızıydı.
Hocamız; her derse girdiğinde, kara tahtanın üzerinde bulunan Atatürk resmine selam verir, hazır ol vaziyetine geçip, meramını anlatırdı.
Yanı başında çakı gibi asker pozisyonunda bulunan sınıf başkanı arkadaşımız, öğretmenimizin Atatürk'le neler konuştuğunu bize ders sonrası anlatırdı.
Bazen karısını, bazen Rahmetli Erbakan'ın adım adım iktidara yürüyüşünü, bazen de bulunduğu; biz yobazların okulunda yaşadığı zorluklardan ve maaşının yetmediğini şikâyet edermiş.
Her dersin sonunda, Atatürk'ün cephede, buz tutmuş karlar içerisinde, kollarını yastık yaparak uyuduğu,A4 büyüklüğünde olan resmini kara tahtaya asar; Atatürk'ün yürüyüş taklidini yapar, masanın üzerine uzanır, kollarını yastık yapıp, Atatürk'ün o sırada nasıl üşüdüğünü, ne zahmet ve cefalar çektiğini anlatıp hüngür hüngür ağlardı.
Mustafa Armağan bu senaryonun gerçek hikâyesini, yıllar sonra delilleriyle anlatıp, ideolojilerin zamanla zihinleri sakatlayan bir salgın olduğunu gözler önüne sermiştir.
Tüm milli bayramlarda olduğu gibi, Kemalist ideolojinin vazgeçilmez ritüeli olan, bulutlarda, apartman, araba, taş, kaya........